Θεμελιώδες βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού αποτελεί η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989 και υπογράφηκε στις 26 Ιανουαρίου 1990.
Θεμελιώδες βήμα για την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού αποτελεί η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989 και υπογράφηκε στις 26 Ιανουαρίου 1990. Τα κράτη-μέλη τότε κλήθηκαν αφενός να φροντίσουν τη δημοσίευσή της και αφετέρου να φροντίσουν την κυκλοφορία και αναγνώρισή της ανεξάρτητα της μορφής του πολιτεύματος της χώρας. Μέχρι τώρα όλες οι χώρες του ΟΗΕ έχουν υπογράψει και έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση εκτός από τη Σομαλία και τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια οι ΗΠΑ την έχουν υπογράψει, αλλά δεν την έχουν επικυρώσει. Η μη επικύρωση της Σύμβασης σημαίνει ότι είναι νομικά ανενεργή για τις ΗΠΑ. Η Ελλάδα την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101.
Η Σύμβαση διέπεται από τέσσερις θεμελιώδεις αρχές: α) Μη-Διάκριση (άρθρο 2), β) Το Καλύτερο Συμφέρον του Παιδιού (άρθρο 3), γ) Επιβίωση, Ανάπτυξη και Προστασία (άρθρο 6) και δ) Συμμετοχή (άρθρο 12).
Αποτελείται από 54 άρθρα και χωρίζεται σε τρία μέρη:
Τα δικαιώματα του παιδιού (άρθρα 1-41): Περιλαμβάνει το βασικό κορμό των δικαιωμάτων με έμφαση στις προαναφερθείσες τέσσερις θεμελιώδεις αρχές.
Μηχανισμός ελέγχου εφαρμογής της Σύμβασης (άρθρα 42-45): Περιγραφή του θεσμού ελέγχου της εφαρμογής της Σύμβασης και θεσμοθέτηση της Επιτροπής για τα Δικαιώματα του παιδιού που αναλαμβάνει το ρόλο αυτό.
Ενδεχόμενες τροποποιήσεις (άρθρα 46-54):Αναφέρονται διατάξεις που σχετίζονται με πιθανές τροποποιήσεις άρθρων της Σύμβασης.
Τσίτσικα Κ. Άρτεμις
